ژرفای زن بودن (چرا زنان با وجود موفقیت‌های اجتماعی فراوان احساس رضایت نمی‌کنند) پالتویی

بارها و بارها از زنانی در محدوده سنی سی تا چهل سال شنیده‌ایم که از موفقیت‌هایی که در بازار کار بدست آورده‌اند ناراضی هستند. آن‌ها، این نارضایتی را به صورت احساس مفید نبودن، پوچی، عجز و حتی احساس خیانت بیان می‌کنند. این زنان از شیوه معمول زندگی مردان که اصطلاحا «سفر قهرمانی مردان» می‌نامیم استقبال کرده و موفقیت تحصیلی، هنری یا مالی کسب کرده‌اند، اما برای بسیاری از آن‌ها این پرسش همچنان باقی است که این همه تلاش چه فایده‌ای داشته است؟ در واقع، انگیز کسب موفقیت در زندگی، این زنان را وادار کرده با فشار کار بیش از حد، خستگی، فرسودگی و ابتلا به بیماری‌های ناشی از فشارهای روحی مواجه شوند و در نتیجه هم اکنون نمی‌دانند چگونه باید از این مخمصه خارج شوند. وقتی آن‌ها برای اولین بار به دنبال کسب موفقیت و تایید و تحسین دیگران رفتند، انتظار چنین عاقبتی را نداشتند. جالب آن‌که وقتی چنین زنانی پس از دوره بازنشستگی به خانه برمی‌گردند کسی خوشحال و منتظر آنان نیست و اگر نیم نگاهی هم به زندگی بیرونی‌شان بیاندازند دیگر احساسی از تشویق مردان برای انجام کارهایشان به آن‌ها دست نمی‌دهد، در یک کلام احساس می‌کنند زندگی را باخته‌اند. مورین مورداک نویسنده کتاب که خود آسیب خورده سفر مردانه است، در این کتاب نقشه «سفر قهرمانی زن» را ترسیم می‌کند. او با بهره‌گیری از تئوری روان‌شناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ، نقشه‌ای که به زن احساس حرکت در مسیر تکامل و در عین حال احساس خرسندی و رضایت از روند مسیر را می‌دهد ارائه می‌کند.‌